پيام

حضورپنهان .
94/11/16

+ در ميان روزها از "روز دوم" بدم مي آيد روز دوم بي رحم ترين روز است با هيچ کس شوخي ندارد در روز دوم همه چيز منطقي ست حقايق آشکار است و به هيچ وجه نمي توان سر خود شيره ماليد مثلا روز اول مهر هميشه روز خوبي بود آغاز مدرسه بود و خوشحال بوديم اما امان از روز دوم تازه مي فهميديم تابستان تمام شده است يا مثلا روز دوم بازگشت از سفر روز اول خستگي در مي کنيم اما روز دوم ادامه در نظرات --->

جبهه مقاومت اسلامي 95/11/7

طبيعت بگو بخند با دوستان و عشق و حال تمام شده است ... هرگاه مادربزرگ نزد ما مي آمد و يک هفته مي ماند وقتي که برمي گشت ناراحت مي شديم اما روز دوم تازه مي فهميديم که "مادر بزرگ رفت" يعني چه؟

يا وقتي کسي از دنيا مي رود روز اول خدا بيامرز است و روز دوم عزيز از دست رفته ! و اما جدايي روز اول شوکه ايم و شايد حتي خوشحال باشيم که زندگي جديدي در راه است ... تيريپ مجردي و عشق و حال ور مي داريم اما دريغ از روز دوم تازه مي فهميم کسي رفته تازه مي فهميم حال مان خوب نيست تازه مي فهميم تنهايي بد است ... *بايد روز دوم را خوابيد* *بايد روز دوم را خورد* *بايد روز دوم را مرد ...*

کيومرث مرزبان

ولي روز دوم براي من خيلي قشنگه....وقتي روز اول عاشق کسي مي شي...روز دوم که هيچي تا آخرين روزها برات مثل يه رويا مي گذره....

:-| وقتي کنارش نباشي عاشقي معنا نداره وقتي قرار باشه هميشه برات يه رويا باشه عاشقي خودآزاريه

پس از اين بعد بايد خدا هم کنارمون باشه تا عاشقش باشيم نه....:'(

خدا هميشه کنارمونه

حضور فيزيکي که نداره....

منم نگفتم حضور فيزيکي .ولي معشوقي که دوستت نداره روحشم باهات نيس

خيلي سخته که ثابت کنيم کي رو دوست داريم و کي رو دوست نداريم...اکثر آدمهايي که ازدواج ميکنند بعد از يه عمر زندگي مي فهمند يکي ديگرو دوست دارن و دوست داشتن الانشون به خاطر انتخاب هاي اشتباه بوده که فقط از روي ظواهر کردن....

:-|